شناسایی چگونگی روشهای تأمین منابع مالی نظام سلامت کشورهای منتخب در فاصله سالهای 2004-1998 و ارائه سازوکارهای تولید منابع مالی جدید در نظام سلامت ایران

نظامهای سلامت ایجاد شده اند تا با ارائه خدمات بهداشتی، درمانی و پیشگیری، سطح سلامت افراد جامعه را بهبود و ارتقاء بخشند؛ اما گاهی دسترسی به این خدمات بویژه در کشورهای با درآمد پایین به بهای فقیرشدن خانوارها می انجامد. اطلاع از چگونگی تأمین منابع مالی نظام سلامت به منظور تأمین منابع مالی فعالیت¬های بخش سلامت و شناسایی الگوهای تأمین اعتبار با توجه به توسعه سطح اقتصادی - اجتماعی، ظرفیت¬ها و زیرساخت¬های مالی، قابلیت اجراء، مسؤولیت و پاسخگویی سیاسی در قبال سیاست¬های اتخاذ شده، می¬تواند مبنایی صحیح برای برنامه¬ریزی سیاست¬های بهداشتی و درمانی عدالت محور، قرار گیرد. این پژوهش به بررسی میزان تأثیر متغیرهای اثرگذار در تأمین منابع مالی نظام سلامت، که شامل درآمد عمومی دولت برای سلامت، هزینه¬های تأمین اجتماعی برای سلامت، پرداخت مستقیم توسط افراد برای سلامت، برنامه¬های پیش پرداخت خصوصی برای سلامت بر کل مخارج سلامت در ده کشور عضو سازمان توسعه و همکاری¬های اقتصادی در فاصله سالهای 2004-1998 میلادی می¬پردازد. به دلیل کوتاه¬بودن دوره زمانی مورد بررسی، جهت تخمین مدل از داده¬های تابلویی استفاده، و سپس با استفاده از نتایج حاصل از تخمین، پیشنهاداتی برای کشور ایران ارائه شده است. نتایج بررسی نشان داد که میزان مخارج بهداشتی و درمانی خانوار، از متغیرهای مخارج عمومی دولت، هزینه¬های تأمین اجتماعی، پرداخت مستقیم توسط افراد، و برنامه¬های پیش¬پرداخت خصوصی تأثیر می¬پذیرد. اتخاذ رویکردهایی از قبیل تأمین منابع مالی از طریق مالیات، انتخاب روشهای تأمین مالی صعودی، طراحی و عملیاتی نمودن نظام جامع اطلاعات، تعیین تعرفه خدمات درمانی بر اساس قیمت تمام شده خدمات، ارتباط منسجم بین بخش خصوصی و بخش دولتی در ارائه خدمات درمانی، شفاف¬نمودن سهم مشارکت مردم و دولت در تأمین منابع مالی نظام سلامت، ساماندهی وضعیت خیریه¬ها در کشور از لحاظ منابع ورودی و صرف هزینه و مواردی از این قبیل می¬تواند در زمینه تولید منابع مالی جدید مؤثر واقع شده و اثربخشی نتایج سیاست¬های بهداشتی و درمانی اتخاذ شده و عدالت محوربودن آنها را افزایش دهد.